Deze pagina is automatisch vertaald.
In 1999 bezocht ik voor het eerst Caux - een conferentiecentrum van Initiatives of Change in Zwitserland - als onderdeel van de Latijns-Amerikaanse Cast Viva la Gente / Gente que Avanza. We waren een groep jonge mensen uit verschillende delen van de wereld, maar vooral uit Latijns-Amerika, die de zeer bijzondere kans kregen om in een rondtrekkende gemeenschap te leven, met mensen van verschillende achtergronden en levensperspectieven, op zoek om inhoud te geven aan het motto 'NIETS VERANDERT IN DE WERELD ALS IK NIET EERST VERANDER'.
In die tijd werd de Clean Slate Campaign gelanceerd, waarin mensen werden uitgenodigd om de millenniumwisseling te gebruiken om actie te ondernemen om een nieuwe start in hun leven te maken - bijvoorbeeld om iemand te vergeven die hen onrecht had aangedaan of om zich te verontschuldigen bij iemand die ze misschien onrecht hadden aangedaan. Op dat moment had ik al een aantal dingen rechtgezet die verkeerd waren in mijn relatie met mijn moeder, stiefvader, vader en broers en zussen; maar het idee van de campagne zat verankerd in mijn hart.
In 2020 besloten mijn gezin en ik om gehoor te geven aan wat ik had gevoeld als een goddelijke roeping om mensen in Zuid-Amerika en de rest van de wereld te dienen, toen ik op een vroege ochtend op de Tafelberg in Panchgani, India zat. We wilden beschikbaar zijn voor iedereen die zijn wortels heeft in de morele en spirituele erfenis van Frank Buchman. Zij het van Gente que Avanza, waar Fabiana en ik elkaar ontmoetten en werden opgeleid, anderen die decennia eerder een ervaring hadden met Moral Re-armament of de velen die nu werken onder de noemer Initiatives of Change. Het betekende ontworteling uit Uruguay en verhuizen naar Brazilië. De pandemie overviel ons tijdens het 'landen' in ons nieuwe thuis. Enkele misverstanden met leden van het bestuur van IofC-Brazilië deden ons na een jaar besluiten om terug te keren naar Uruguay en verder te gaan met de roeping die God ons volgens ons gegeven heeft. Sommige wrokgevoelens over mensen bleven in mijn hart, maar ik wist dat vergeving deel uitmaakt van de menselijke ervaring die ik moet leven... dus vergaf ik degenen waarvan ik voelde dat ze me pijn hadden gedaan.
2024 brak aan en daarmee een nieuwe kans om de dynamiek van vergeving te verdiepen - vergeving geven en ontvangen. Tot mijn verrassing ontvingen mijn vrouw en ik tijdens de 15e Ontmoeting van Amerika, in Porto Alegre/Brazilië, een verzoek om vergeving van de drie vertegenwoordigers van het leiderschap van IofC-Brazilië tijdens de Ontmoeting. Deze houding verwelkomde ik met veel dankbaarheid en herstelde de band, wat deuren opende om samen verder te gaan in de missie en de geest van IofC.
Ditzelfde jaar, in januari, had ik de gelegenheid om terug te keren naar de Sítio Sao Luiz - het IofC Trainingscentrum voor Latijns-Amerika in Brazilië - als tolk voor John Bond die zou vertellen over Australia's Sorry Day. Na het beluisteren van John's deel over de impact van vergeving in een land en een tijd lang in stilte, kwam de gedachte bij me op om me te verontschuldigen bij de leiding van IofC-Brazilië omdat ik niet begreep dat ze zich op dat moment echt zorgen maakten over de financiën en dat onze aanwezigheid misschien wel extra stress had toegevoegd aan hun management. Meteen daarna begonnen tientallen gedachten binnen te stromen die mijn actie rechtvaardigden en me vertelden dat 'zij er meer naast zaten dan ik'... dus dat ik me niet moest verontschuldigen voor dat 'kleine' percentage van mijn aandeel in de misverstanden. Maar ik heb ook geleerd dat een geïnspireerde gedachte als een 'bevel' is dat niet beredeneerd wordt, maar gehoorzaamd. Dus, heel erg tegen al mijn logische redenen in om niet te doen wat ik op dat moment moest doen, wendde ik me tot de vier vertegenwoordigers van het 2020 leiderschap, en ik stak mijn hand uit naar elk van hen voor direct oogcontact, ik zei, bij naam, sorry voor het feit dat ik me niet bewust was van de gecompliceerde situatie waarin ze zich op dat moment bevonden en voor het feit dat ik zorgen aan hun leven heb toegevoegd. .... Punt! Door dit te doen - gehoorzaam aan de leiding van de innerlijke stem - voelde ik me klaar om verder te gaan met onze vrienden uit Brazilië. Helaas en onverwacht overleed de voorzitter van het bestuur -Reginaldo de Souza- een paar maanden later, en... Ik bedacht hoe belangrijk het was om de leiding te vinden en te gehoorzamen. Nu ervaren we een nieuwe geest met de andere bestuursleden, waardoor we elkaar kunnen steunen in de missie die we hebben.
Zowel tijdens de Americas Encounter als op dat moment in Sítio São Luiz was het thema van de Clean Slate Campaign heel erg in mijn gedachten en in mijn hart. Het was alsof die eerste indruk in Zwitserland in 1999 stevig wortel had geschoten en met duidelijke kracht tevoorschijn was gekomen om me te helpen de stap te zetten die ik nodig had.
De dynamiek van vergeving - of je die nu geeft of ontvangt - vereist, zoals ik het begrijp, moed, een spirituele en mentale kracht die me simpelweg naar een betere staat van menselijkheid brengt, van authentiek welzijn, van begrip dat er een moment is waarop beide partijen klaar zijn voor een 'schone lei' en om samen een betere wereld te maken, zoals Frank Buchman, initiatiefnemer van Moral Rearmament/Initiatives of Change, voor ogen had. Dat is een essentiële stap op weg naar een wereld zonder haat, angst en hebzucht.
Het lezen en horen over mensen die diepe ervaringen hebben meegemaakt van pijn die omsloeg in haat en wrok, bloedbaden en oorlogen, enzovoort, heeft me ook een perspectief gegeven om deze dynamiek van vergeving verder te verdiepen. Een van de meest uitdagende en bemoedigende films/documentaires was het bekijken en analyseren van de impact van het leven van"The Imam and the Pastor", dat de 'schone lei' ervaring vertelt van twee mannen die, in een poging om hun religieuze waarden, die van elkaar verschilden, te belichamen, moesten leren om samen te leven en andere gemeenschappen te helpen om elkaar te vergeven, van elkaar te houden en op een gezonde manier samen te leven. Ook de film"Beyond Forgiving" die laat zien hoe twee mensen met verschillende visies op het leven een gemeenschappelijke basis kunnen vinden en kunnen werken aan het herstel van het sociale weefsel in hun land.
Elke dag hebben we nieuwe mogelijkheden om een 'schone lei' te beleven... dit kan een belangrijk geschenk zijn aan deze wereld in grote nood.
English