Deze pagina is automatisch vertaald.
Paul Tournier (12 mei 1898 - 7 oktober 1986) was een Zwitserse arts en auteur die een wereldwijd publiek had verworven voor zijn werk in pastorale counseling. Zijn ideeën hadden een aanzienlijke invloed op de spirituele en psychosociale aspecten van routinematige patiëntenzorg, en hij wordt de beroemdste christelijke arts van de twintigste eeuw genoemd.
Tournier werd geboren in Genève, Zwitserland. Hij verloor zijn beide ouders heel jong, en deze pijnlijke ervaring had een diepgaande invloed op Tournier. Hij trok zich terug in zichzelf en werd eenzaam en verlegen. In 1923 ontving Tournier een MD-graad aan de Universiteit van Genève. Tijdens zijn studententijd trad hij op als Zwitserse voorzitter van de studentenbeweging Zofingia en werd hij Rode Kruis-afgevaardigde voor de repatriëring van Oostenrijkse en Russische krijgsgevangenen in Wenen.
In 1925 opende Tournier een privépraktijk in Genève en begon hij als huisarts te werken. Tournier raakte steeds meer geïnteresseerd in het calvinisme en het gereformeerde geloof, en was nauw betrokken bij maatschappelijke en medische groepen. In 1932 trad hij toe tot de Oxford-groep. Als resultaat van zijn interesses onderzocht hij de relatie tussen geneeskunde, counseling en spirituele waarden. Hoewel hij aanvankelijk overwoog de geneeskunde op te geven voor counseling, besloot hij uiteindelijk de twee te combineren en in 1937 transformeerde hij zijn particuliere medische praktijk in een counselingpraktijk.
In 1940 publiceerde hij zijn eerste boek Médecine de la Personne (vert. The Healing of Persons), opgedragen aan Frank Buchman, de oprichter van de Oxford Group. Hij was van mening dat de mens meer is dan alleen lichaam en geest, hij is ook een spiritueel wezen. Deze combinatie maakt de mens tot een persoon. Daarom is het onmogelijk om hem te kennen en te behandelen als men zijn diepste realiteit negeert. Na het succes van Médecine de la Personne werd hij een productief schrijver van boeken over dit onderwerp. Hoewel hij geen formele opleiding in psychiatrie of theologie heeft genoten, heeft zijn schrijven een generatie van medische en religieuze professionals over de hele wereld beïnvloed. Zijn boeken zouden uiteindelijk in dertien talen worden vertaald. Rond 1946 distantieerde hij zich van de Oxford Group (nu Moral Re-Armament genoemd). Hij zou zich uiteindelijk (in 1982) verzoenen met de groep (weer omgedoopt tot Initiatives of Change).
