Deze pagina is automatisch vertaald.
Alan Chapman was een burgerlijk ingenieur die bruggen van begrip wilde bouwen tussen mensen met verschillende culturen en achtergronden.
Hij volgde een ingenieursopleiding aan Battersea Polytechnic en behaalde in 1952 een BSc (Engineering) aan de Universiteit van Londen. Hij werd medewerker van het Institute of Civil Engineers. Daarna werkte hij voor British Railways, waar hij de reparatie van de bruggen voortzette.
Hij werd geboren in Zuid-Londen op 16 maart 1927, waar zijn ouders, Gwyneth en Arthur Chapman, een groot huis deelden met anderen in Croydon. Hij volgde zijn opleiding aan de Whitgift School.
Hun huis was na de Tweede Wereldoorlog een centrum voor het werk van Moral Re-Armament (MRA). Ze brengen de principes van MRA in de praktijk, waaronder het nemen van dagelijkse tijd voor stille reflectie en het streven om te leven volgens absolute morele normen. Alan groeide op met die achtergrond en bleef zijn hele leven betrokken bij MRA (nu omgedoopt tot Initiatives of Change, IofC).
Naast bruggenbouwer van beroep geloofde hij ook in het bouwen van bruggen van begrip tussen mensen. In de jaren zeventig moesten de betrekkingen tussen Groot-Brittannië en Egypte opnieuw worden opgebouwd. Geïnspireerd door de ideeën van morele herbewapening, werd een programma van uitwisselingsbezoeken voor studenten gestart. Alan leende zijn nieuw aangeschafte personenwagen om een bezoekende groep van 15 Egyptische studentenleiders rond Groot-Brittannië te helpen. In de daaropvolgende jaren reed hij zelf het voertuig voor een opeenvolging van Egyptische, Jordaanse, Palestijnse en Soedanese studenten. Hij speelde een stille en vitale rol bij het herstellen van vertrouwen, geworteld in de christelijke overtuiging dat Groot-Brittannië een roeping heeft om de landen te dienen die we ooit regeerden.
Alan was altijd vrijgevig met zijn geld en was 21 jaar lang een trustee van de Barnabas Charitable Trust, die mensen ondersteunt die hun hele tijd aan MRA/IofC besteden zonder een vast salaris.
Hij was een fervent zeiler en had een grote interesse in astronomie.
Hij ontmoette en trouwde met Sheila Reville in 1981. Ze verhuisden naar Hove, waar hij een vaste waarde werd van de vriendengroep aan de zuidkust die elkaar ontmoetten om de principes van IofC na te leven en te bevorderen. Na het overlijden van Sheila in 2009 bleef hij in Hove wonen. In 2018 trouwde hij op 91-jarige leeftijd met Odette Dang, oorspronkelijk afkomstig uit Zuid-Vietnam. Ze bezochten IofC-teams in India en Frankrijk. Hij stierf aan een longontsteking in Hove op 6 augustus, op 95-jarige leeftijd.
Hij had geen kinderen en wordt overleefd door Odette.
Als bescheiden man leefde hij stilletjes zijn christelijk geloof na en bracht hij veel mensen in aanraking met het werk van MRA/IofC.
