Deze pagina is automatisch vertaald.
Harry Addison groeide op in Noordoost-Engeland. Zijn vader werkte bij de spoorwegen. Harry had een briljante geest en won een beurs voor Oxford waar hij een eersteklas graad haalde. Hij behaalde ook een eerste graad aan de universiteit van Durham. Zijn hele leven gaf hij lezingen en voordrachten, waarbij hij vooral jonge mensen leerde om de geestelijke en ideologische strijd te begrijpen die onze wereld vormgeeft. De oorzaken en koersen van de revolutie' was de titel van een van die lezingen, die hij in de jaren zeventig hield voor jongeren in het MRA trainings- en conferentiecentrum in Tirley Garth, in het noordwesten van Engeland.
Hij ontmoette Frank Buchman in Oxford in 1930 en wijdde zijn leven aan vrijwilligerswerk voor de MRA vanaf 1934. Hij had inbreng in minstens één van Frank Buchmans toespraken, die vaak gezamenlijke inspanningen waren. Hij bedacht de zin: '...met vrede en welvaart als onze dienaren en niet onze meesters, om een nieuwe wereld op te bouwen, een nieuwe cultuur te creëren en het tijdperk van het goud te veranderen in het Gouden Tijdperk'. (Verslag aan de National Press Club, Washington, mei 1939, Remaking the World).
Hij diende bij het Britse Army Education Corps in India en Birma 1945-1946.
Harry leidde een groep van 28 voornamelijk jonge Europeanen uit acht landen die in 1950 werden uitgenodigd in de Verenigde Staten. Onder hen waren Fiona Daukes (toen Fiona Pugh), Geoffrey Pugh en Elsa Vogel (toen Elsa Pâris). Ze reisden veel door de Verenigde Staten, verbleven in particuliere huizen en MRA-centra en leefden zonder salaris - Britten mochten in die tijd van naoorlogse bezuinigingen alleen £ 5 naar het buitenland meenemen.
Later werkte Harry fulltime voor de MRA in zijn thuisgebied, Newcastle upon Tyne. Hij bracht ook tijd door in Londen en nodigde mensen uit om naar de toneelstukken in het Westminster Theatre te komen kijken. Na een hele ochtend door Londen gereisd te hebben om mensen te ontmoeten en uit te nodigen, zakte hij na de lunch soms in een ligstoel in Hyde Park om bij te komen.
Later verbleef hij een aantal jaren in Tirley Garth voordat hij zich uiteindelijk terugtrok in een Methodistenhuis in Liverpool met zijn oude vriend Norman Gain, een gepensioneerde schoolmeester.
