Deze pagina is automatisch vertaald.
De golf van recente studentenprotesten op universiteiten in de VS en andere landen herinnert ons aan de zelfgenererende kracht van een beweging waarvan de tijd gekomen is.
Antisemitisme en geweld, daar waar het is voorgekomen, moeten worden veroordeeld. Maar wat we in de kern hebben gezien, zijn spontane uitbarstingen van morele verontwaardiging over de onmenselijkheid van wat de Palestijnen wordt aangedaan - met de eis dat hun universiteiten zich ontdoen van alle banden met wapenfabrikanten wiens producten worden gebruikt tegen de bevolking van Gaza.
Frank Buchman (de 'initiatiefnemer' van Moral Re-Armament/Initiatives of Change) wilde blijkbaar geen mensen in beweging krijgen, maar was meer geïnteresseerd in 'beweging in mensen'.
Ik begrijp dat. Noch Buchman, noch de meesten van ons die zijn praktijken volgden, hielden zich bezig met het inschrijven van leden voor een organisatie (ondanks het feit dat de meeste Initiatives of Change organen dat nu wettelijk verplicht zijn). Meer dan om lidmaatschap gaat het bij IofC nog steeds om een kwaliteit van doorleefd geloof en intentie, een toewijding om deel uit te maken van verandering. (Zie p406, Frank Buchman: Een leven. In feite bevat deze biografie meer dan 90 verwijzingen naar de Oxford Groep/MRA als een 'beweging', sommige in Buchmans eigen woorden).
Met alle respect voor Buchman, ik ben al lang van mening dat het werk van IofC een beweging op gang brengt - een beweging waarvan de impuls voortkomt uit een dynamiek van verandering op een heel basaal niveau, binnen, tussen en onder mensen van alle achtergronden:
- binnen mensen, een beweging van geweten, mededogen en spirituele levendigheid, die motieven, houdingen en gedragingen in het dagelijks leven transformeert.
- tussen mensen, een beweging van vertrouwen opgebouwd door eerlijke conversatie, het afbreken van vijandigheid en vooroordelen door verontschuldiging en vergeving.
- een beweging tussen mensen, die teams en netwerken vormen om te werken aan transformatie en genezing in hun gemeenschappen en de wereld om hen heen.
In december 1939, toen Europa zich in een oorlog stortte, maakte Buchman een internationale uitzending vanuit de VS met de woorden: 'Er is nog steeds tijd voor een egoïstische, door angst gedreven wereld om te luisteren naar de levende God'. Verwijzend naar berichten van duizenden 'luisteraars' over de hele wereld die via de MRA met elkaar verbonden waren, hield hij een visioen voor van 'honderd miljoen luisteraars'. (Alleen al in Groot-Brittannië waren naar verluidt 25.000 mensen betrokken bij zulke groepen onder leiding van burgemeesters en provoosts van steden in heel Groot-Brittannië). Zie 'Luisterende miljoenen', pagina 116, De wereld opnieuw maken.
Klinkt als een beweging.
Het heeft iets aangewakkerd in mensen. In Noorwegen en verschillende Europese landen meldden belastingautoriteiten een trend van belastingbetalers die vrijwillig achterstallige belastingen betaalden als reactie op MRA's aandringen op 'absolute eerlijkheid'. ( p240 'Noorwegen in vuur en vlam '. Frank Buchman: Een leven).
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog ontstond er een buitengewone beweging tussen mensen krachtige ervaringen van vergeving en verzoening tussen bittere vijanden, zoals Frankrijk en Duitsland, Japan en Korea.
In de decennia daarna kwam er een beweging tussen duizenden mensen sociale transformatie en hoop, de beëindiging van haatdragende conflicten en een zoektocht naar ethisch leiderschap, op plaatsen zo divers als de havengebieden van Rio de Janeiro tot voormalige slavenhandelscentra in Amerika, van anti-apartheidsactivisten in Zuid-Afrika tot bedrijfsleiders in Japanse multinationals.
We horen enkele hedendaagse stemmen die niet veel verschillen van die van Buchman:
Het lijkt mij dat een regelmatige praktijk van contemplatie het bijna onvermijdelijk maakt dat onze politiek gaat veranderen. Ons zelfvoldane sociaal-economische perspectief zal ons langzaam ontnomen worden,' schrijft de Amerikaanse franciscaanse priester Richard Rohr. 'Ons noodzakelijke "nee" tegen onrecht en alle vormen van liefdeloosheid zal in de stilte eigenlijk nog duidelijker en urgenter worden...'
En de wetenschapper/psychiater uit Oxford, Iain McGilchrist, die de grimmige situatie in de wereld overziet, zegt dat als we wetenschap en rede kunnen samenbrengen met intuïtie en verbeelding, 'er de mogelijkheid bestaat dat er iets onvoorziens kan gebeuren: namelijk een revolutie in de menselijke geest... De praktische problemen zullen niet worden opgelost door alleen maar praktische oplossingen. Ze moeten ook gekoppeld worden aan een vernieuwing van een spirituele dimensie in ons leven. Ik denk dat de tekenen erop wijzen dat jongeren en ouderen daar heel erg naar verlangen; dat dit een tijd van hoop is, omdat we allemaal een rol kunnen spelen.
Dromen ze?
Martin Luther King jr. verklaarde 'Ik heb een droom...'. En dat wakkerde een revolutie aan. Soms hebben we een droom nodig die groot genoeg is om miljoenen mensen wakker te schudden voor een nieuw bewustzijn waar ze echt naar op zoek zijn.
De beweging kan komen via andere instanties, andere stemmen, andere inspirerende boodschappers. Maar - terwijl Initiatives of Change programma's, conferenties, forums en trainingen organiseert - mag de visie van een beweging van transformatie en genezing over de hele aarde niet verloren gaan. Miljoenen wachten erop.
English