Deze pagina is automatisch vertaald.
Sinds de jaren 1930 zijn Jamaicanen van alle politieke overtuigingen welkom in Bromley, het imposante koloniale huis van Fiona Edwards in het dorp Walkerswood, in het St Ann District van Jamaica. Het huis staat op de top van een heuvel en wordt omringd door vee en weilanden. Het kijkt uit over het dorp, op korte afstand ten zuiden van Fern Gully en Jamaica's noordelijke toeristische haven Ocho Rios.
Vanaf de jaren 1970 was Sir Howard Cooke, voormalig gouverneur-generaal van Jamaica, een regelmatige bezoeker. Hij en anderen kwamen er vanwege de buitengewone reputatie van Bromley als centrum voor interraciale harmonie, ondanks het feit dat hij behoorde tot een familie van Jamaica's bevoorrechte 'plantocratie', de blanke kolonisten die plantages bezaten. Ik viel de bevoorrechte plantocratie altijd aan," merkte Sir Howard op, "dat zij zich niet beschikbaar stelden voor onderwijs, opvoeding en, veel meer dan dat, voor het beschikbaar stellen van land. Maar Walkerswood was uniek, waar het grote huis zeer dominant was in het leven van de mensen, als leerpunt, als punt om groei te creëren.'
De grootvader van Fiona Edwards, Sir John Pringle, oorspronkelijk afkomstig van de Buiten-Hebriden in Schotland, bezat 50 landgoederen in Jamaica, waaronder Laughing Water, waar Ursula Andres werd gefilmd terwijl ze uit zee opdook in de eerste Bondfilm, Dr. No. Churchill en Jim Callaghan, toen ze minister van Buitenlandse Zaken waren, behoorden tot de bezoekers van Laughing Water.
Fiona's moeder, Minnie Pringle, erfde Bromley en, geïnspireerd door een Fabiaans sociaal geweten in de politieke gisting van de jaren 1930, opende ze haar deuren wijd open voor iedereen, zowel zwarten als blanken. Lokale Walkerswood dorpelingen namen deel aan het ochtendgebed. In het licht van meer dan 280 jaar Britse koloniale geschiedenis was het een ongelooflijk centrum," zei de Kingston-journalist Martin Henry. Fiona zette de gemeenschaps- en spirituele traditie van Bromley voort na de dood van haar moeder in 1980.
Geboren in Kensington, Londen, op 26 september 1915, in een bevoorrechte familie, was Fiona's vader Col Jim Simson van de Highland Light Infantry. Haar oom, Sir Henry Simson, was de gynaecoloog van de koningin. Volgens haar eigen zeggen "genoot Fiona van een wild leven" als tienersocialiste in Engeland, toen ze in aanraking kwam met Frank Buchmans christelijke opwekkingsbeweging uit de jaren dertig, de Oxford Groep. Dit raakte haar geweten en maakte dat ze "iets wilde doen" om betrokken te raken bij de Walkerswood-gemeenschap, waarnaar ze terugkeerde.
Tot de vroege Jamaicaanse bezoekers aan Bromley behoorde Tom Girvan, de bekende sociale hervormer die in 1940 in Walkerswood de eerste Pioneer Club van het land oprichtte, als speerpunt van de plattelandsontwikkeling. Girvan leidde het sociale welzijnsprogramma van People's National Party-oprichter Norman Manley. De Pioneer Club was de eerste ontwikkeling in dit programma en in het kader daarvan ontwikkelden twee dorpelingen van Walkerswood, Alton Henry en Peter Hinds, de 800 hectare grote coöperatieve boerderij Lucky Hill, de eerste in zijn soort in het Caribisch gebied.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende Fiona als korporaal in de Auxiliary Territorial Service in Engeland. Ze trouwde in 1944 in Wiltshire met John Edwards, een marineofficier. Hun twee zonen, Johnathan en Roddy, erfden Fiona's sociale en spirituele ethiek. Johnathan hielp de Walkerswood Community Council ontwikkelen, die in 1973 werd opgericht, terwijl Roddy aan het hoofd stond van het werkloosheidscomité. Roddy verklaarde dat hij als blanke Jamaicaan had geprofiteerd van "een grote diefstal van mensen die niet naar behoren waren betaald voor hun aandeel in de ontwikkeling van de natie".
Zoals alle Jamaicanen waren zij zich terdege bewust van het slavernijverleden in een land waar op het hoogtepunt van de slavenhandel het aantal Afrikaanse slaven 16 keer groter was dan het aantal blanken. De beste manier om mensen van Europese afkomst te betrekken bij herstelbetalingen is door duurzame, eerlijke ondernemingen op te zetten", aldus Roddy.
Gesteund door hun moeder startten hij, Johnathan en anderen uit de gemeenschap in 1976 Cottage Industries op het landgoed Bromley. Het werd het eerste bedrijf dat Jamaica's beroemde jerk-kruider bottelde en op de markt bracht en tegelijkertijd nieuwe banen creëerde. Het experiment trok de aandacht van Keng Piao, vice-premier van China, die Bromley in 1979 bezocht, terwijl prins Charles in 2000 in Bromley werd verwelkomd.
Tegen die tijd was het bedrijf uitgegroeid tot Walkerswood Caribbean Foods met Walkerswood-dorpeling Woody Mitchell als directeur. Verdere investeringen leidden tot een grote nieuwe productiefabriek op land dat naast Bromley was aangekocht. Het bedrijf bood een markt voor de producten van ongeveer 3.000 Jamaicaanse boeren en produceerde een reeks producten, van jerk seasoning tot coconut rundown sauce, solomon gundy fish paste en chutneys, die zowel in Amerikaanse en Britse kruidenierswinkels als lokaal werden verkocht.
Het bedrijf werd uiteindelijk in 2009 verkocht aan een consortium onder leiding van Walkerswood-ondernemer Maurice Facey.
Roddy en zijn vrouw Ann hadden in 1994 een huis gekocht in het Suffolkse dorpje Wenhaston, waar Fiona Edwards zich in 2009 bij hen voegde. Zij overleed daar, 96 jaar oud, op 29 december 2011.
Fiona Edwards, nee Simson, opbouwwerker in Jamaica, geboren Londen 26 september 1915, trouwde John Edwards 1944, twee zonen, overleden Wenhaston, Suffolk, 29 december 2011.
English