Deze pagina is automatisch vertaald.
Thérèse Grandy 10 juni 1924 - 20 oktober 2011
Theri werd geboren in een gezin in Zürich. Na haar studie als drietalig secretaresse werkte ze voor haar vader in een succesvol bedrijf voor kantoorbenodigdheden, dat ze na zijn pensionering wilde overnemen.
Maar in 1947 kwam ze in aanraking met Moral Re-Armament en ontdekte in de boeken en bijeenkomsten van Caux suggesties voor een ander en effectief leven. Ze nam enkele kostbare persoonlijke beslissingen en begon met Moral Re-Armament te werken als een vaste, volledig vrijwillige medewerker.
In 1950 reisden de Grandy's voor langere tijd naar de Verenigde Staten en Afrika. Daar leerde ze, zei ze, wat het betekent om te dienen en te doen wat gedaan moet worden, zonder te klagen. Ze sloot vele vriendschappen, waarvan sommige voor het leven. Kort na hun huwelijk werden Theri en Marcel gevraagd om drie maanden in Cyprus door te brengen om het werk van Moral Re-Armament over te nemen. Die drie maanden werden drie geweldige decennia, waarvan het verhaal te lezen is in hun boek Hope Never Dies.
Caux heeft altijd een essentiële rol gespeeld in Theri's leven en denken, en zij heeft nooit haar belangstelling verloren voor wat daar gebeurt en voor allen die bijdragen aan de unieke sfeer die het "levende weefsel" van dit ontmoetingshuis vormt. Ter gelegenheid van de begrafenisplechtigheid kwam een groot aantal getuigenissen binnen uit de hele wereld, vooral uit het Midden-Oosten.
Tijdens de 30 jaar dat zij op Cyprus woonden, toen de Griekse en Cypriotische gemeenschappen elkaar uitmoordden, behoorden Theri en Marcel tot de weinigen die naar beide delen van het eiland konden reizen. De Grieken en Turken hadden elk duizenden vrienden in het buitenland die hen daadwerkelijk vertelden wat ze wilden horen van buitenlanders: Jullie hebben absoluut gelijk en jullie zijn de slachtoffers. De anderen hebben het helemaal mis en de tegenpartij gedraagt zich barbaars en wreed tegenover jullie. Maar Theri en Marcel gaven nooit toe aan deze gemakkelijke manier van vrienden maken. Theri wilde geen vluchtige vriendschappen gebaseerd op vleierij en valse hoop die beide gemeenschappen kregen. Zij wilden duurzame vriendschappen, met getransformeerde en verantwoordelijke mensen, gebaseerd op morele criteria en geloof in God. Zo zullen alle Griekse en Turkse vrienden van Theri zich haar herinneren.
