Deze pagina is automatisch vertaald.
Paul Campbell (1912-1995) was 19 jaar lang persoonlijk arts van Frank Buchman, oprichter van de Oxford Groep en haar campagnes voor morele herbewapening, en heeft samen met de Britse journalist Peter Howard veel gedaan om de richting van de beweging na Buchmans dood in 1961 te bepalen.
Hij stond aan Buchmans zijde gedurende de hele periode van wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. Hij hielp bij de toenadering tussen de Fransen en de eerste Duitsers die in 1946 het MRA-centrum in Zwitserland bezochten en verwelkomde daar ook de eerste Japanners die na de oorlog het Westen bezochten. Dit leidde tot wat bekend werd als Japans 'staatsmanschap van het nederige hart', door excuses van de Japanse premier Nobusuke Kishi in 1957.
Campbell reisde veel met Buchman door Azië en Australazië en vergezelde hem in 1954 naar Marokko. In het Zwitserse MRA-centrum in Caux speelde Campbell een onverwachte rol in de ontwikkelingen naar de onafhankelijkheid van Marokko van Frankrijk.
Als voorzitter van een vergadering sprak hij vol vuur over de gastvrijheid van El Glaoui, de pasja van Marrakech en bondgenoot van de Fransen. In de zaal zat een jonge militante nationalist, Ahmed Guessous. Woedend dreigde Guessous te vertrekken. Tijdens de lunch zei Campbell tegen Guessous: "Ik weet dat ik in mijn leven niet dichter bij God sta dan bij degene van wie ik me het meest gescheiden voel.
Zijn opmerking trof Guessous diep. Hij keerde terug naar Marokko en verzoende zich met de pasja El Glaoui. El Glaoui riep op zijn beurt onverwacht op om de sultan, in ballingschap in Frankrijk, weer op de troon te zetten. Dit werd in de wereldpers bekend als "de bom van de pasja", en binnen enkele dagen was Marokko op weg naar onafhankelijkheid.
Paul Campbell werd in 1912 geboren als zoon van een Schotse dominee die naar Alberta was geëmigreerd. Hij was klaar voor een briljante medische carrière in het Henry Ford Hospital in Detroit toen hij op 30-jarige leeftijd ontslag nam om bij Buchman in dienst te treden. In 1957 trouwde hij met Annejet Philips, dochter van Frederik Philips, president van Philips Electronics, uit Eindhoven. Zij woonden in Dulwich, Zuid-Londen, en bezochten regelmatig zijn geboorteland Canada.
Campbell schreef vier boeken waaronder, samen met Peter Howard, een studie over Sint Paulus, getiteld A Story of Effective Statesmanship (1956). Hij kon streng zijn in zijn diagnose van iemands spirituele behoeften, maar dit werd getemperd door een diep medeleven. In zijn laatste boek, A Dose of My Own Medicine (1992), schreef hij: "Voor mij is het meest bevredigende in het leven om de geest van God aan het werk te zien in het leven van een ander, en om die persoon zich te zien ontwikkelen tot een potentiële leider voor zijn of haar land.
Paul Campbell, arts en moreel activist: geboren Vegreville, Alberta 16 april 1912; getrouwd 1957 met Annejet Philips (twee dochters); overleden Londen 6 februari 1995.
Voor het eerst gepubliceerd in "The Independent", 24 februari 1995.
English
