Deze pagina is automatisch vertaald.
In zijn voorwoord bij Dickie Dodds' autobiografie Hit Hard and Enjoy It (1976) schreef Sir Neville Cardus: 'In alle annalen van het cricket is er geen cricketer geweest die zo'n opmerkelijk en inspirerend verhaal te vertellen had.'
Dodds opende de batting voor Essex van 1946 tot zijn pensionering in 1959 en scoorde elk seizoen meer dan 1.000 runs, en 2.147 in 1947. Hij speelde in 380 eerste klasse wedstrijden. Cardus was benieuwd wat hem had veranderd van een instinctieve voorzichtige slagman in één van de moedigste slagspelers in het county circuit. Op een dag, tegen Lancashire, sloeg hij de Engelse snelle bowler Brian Statham voor vier en zes van de eerste twee ballen van de innings. In Southend sloeg hij een zes in de taverne, waar de bal tegen de bierpomp ketste en beide barmeisjes uitschakelde.
Het grootste deel van zijn oorlogsdienst was in Birma en hij was verbaasd er levend uit te komen. Een cricketcarrière lag voor de hand om dat te vieren. Toen hij op het troepenschip naar huis terugkeerde ging hij over op een nieuw denken dat zijn leven zou verdiepen. Als zoon van een Anglicaanse geestelijke had hij zich afgesloten van het geloofsleven. Maar hier was een naoorlogse wereld die behoefte had aan genezing en vergeving, en hij dacht dat hij dat ook nodig had.
Zittend in een ligstoel op het gazon van de pastorie op een lenteochtend in 1946 besloot hij dat "voor zover ik het kon begrijpen, ik vanaf dat moment alleen nog maar zou doen wat God me opdroeg". County cricket leek deel uit te maken van dat contract. Hij werd op 20 mei gedemobiliseerd en twee dagen later arriveerde hij in Ilford om voor Essex tegen Sussex te spelen.
Zoals Cardus later schreef: 'Op de ochtend van zijn eerste wedstrijd voor Essex vroeg hij, in zijn eigen woorden, 'aan God hoe ik cricket moest spelen' ... en de duidelijke gedachte kwam: 'Sla de bal hard en geniet ervan.'
Klik hier voor het volledige overlijdensbericht van Peter Everington
