Deze pagina is automatisch vertaald.
Silvia Zuber was een zeer hartelijke maar nogal discrete persoon en ze had categorisch geweigerd haar levensverhaal zelf te schrijven.
Ze werd geboren op 27 juni 1919 in Mozambique, waar haar vader een filiaal van een Zwitsers bedrijf had gebouwd, en bracht de eerste vier jaar van haar leven door met haar zus, die een jaar ouder was dan zij, in Lourenço Marques, nu Maputo. . Maar de plotselinge dood van haar vader in 1923 maakte een einde aan deze periode van haar jeugd, toen haar moeder besloot met haar twee dochters terug te keren naar Zwitserland.
Silvia ging naar een business school, maar ontdekte in de loop der jaren dat ze journalistiek talent had en na een paar semesters journalistiek te hebben gestudeerd, werkte ze een tijdje voor Annabelle.
Begin jaren vijftig ontmoette ze een groep mensen die betrokken waren bij morele herbewapening. Dankzij haar talenkennis en haar journalistieke vaardigheden kwam Silvia nooit werk tekort op de internationale bijeenkomsten die werden bijgewoond door duizenden deelnemers van over de hele wereld!
Het feit dat beide zussen in Afrika zijn geboren en dat hun vaderlijke afkomst Afrikaans is, speelde een grote rol in het hele levenspad van Silvia en haar oudere zus Margrit. Margrit werkte na haar studie geneeskunde tientallen jaren als arts in Zuid-Afrika. Silvia was lange tijd actief in Zuid-Afrika, Zuid-Amerika, Japan en Korea. Zij heeft pionierswerk verricht waarbij haar journalistieke kennis goed van pas kwam.
Silvia werd bijzonder gewaardeerd om twee belangrijke eigenschappen: als ze de kans kreeg, was ze buitengewoon genereus en reageerde ze snel op behoeften die ze zag of hoorde. Daarnaast stond ze altijd klaar om naar anderen te luisteren en hen te helpen luisteren naar de stem van God. Ze sprak weinig, maar wat ze zei woog zwaar. Na haar dood herinnerden veel vrienden zich haar vrijgevigheid, die het mogelijk maakte om grote acties te lanceren in Zuid-Afrika en Latijns-Amerika.
Toen ze zich terugtrokken uit het actieve leven, besloten de twee zussen een appartement in Luzern te delen. Silvia vergezelde haar zus door een moeilijke ziekte tot aan haar dood. En later verhuisde Silvia naar een bejaardentehuis, waar ze veel bezoek kreeg uit de landen waar ze had gewerkt. Onder haar laatste bezoekers waren een Koreaanse boeddhistische abdis en een groep Zuid-Afrikanen. De abdis sprak over Silvia als haar geestelijke moeder en vertelde hoe Silvia, toen ze verbitterd was jegens de Japanners, haar niet alleen hielp om een echte vriend van een Japanse vrouw te maken, maar ook om te werken aan verzoening tussen de twee volkeren.
Zij is overleden op 14 januari 2010.
