Eén woord van de waarheid: Factsheet

One Word of Trust is een bekroonde 28 minuten durende kleurenfilm/video gebaseerd op de Nobelprijslezing van Alexander Solzjenitsyn, gemaakt en gedistribueerd door Anglo-Nordic Productions Trust.

De Lezing: In 1970 ontving Solzjenitsyn de Nobelprijs voor Literatuur. Het jaar daarop, drie jaar voor zijn verdrijving uit de Sovjet-Unie, schreef hij zijn Nobelprijslezing, maar kon deze nooit houden. Deze wordt alom geprezen als een van de belangrijkste uitspraken van deze eeuw. De Lezing was het eerste van zijn geschriften dat officieel gepubliceerd werd in de Sovjet-Unie(Novy Mir, juli 1989) sinds de jaren 1960.

De film: Met muziek van Sjostakovitsj, sequenties uit gevangenenkampen, kunstwerken en historische nieuwsbeelden, dramatiseert de film hedendaagse kwesties zoals de verschillende waardeschalen in de wereld, het verband tussen geweld en leugens, de relevantie en kracht van kunst en literatuur, en de cruciale rol van het individu.

Toepassingsgebieden: Deze inspirerende en motiverende film is relevant voor mensen uit alle lagen van de bevolking. Het is een ideale film voor trainingsprogramma's met de nadruk op integriteit en de morele en spirituele waarden die essentieel zijn voor het overleven en floreren van vrije democratische instellingen en markteconomieën. Het is een belangrijke bron van informatie voor mensen die betrokken zijn bij burgerschaps-, religieuze en morele vorming, met directe relevantie voor literatuur en schrijven, geschiedenis, filosofie en kunst.

Bereik: In de loop der jaren is de film op vele conferenties vertoond, waaronder:

• Conferentie van schoolhoofden (VK)
• Vereniging van meisjesscholen (VK)
• Conferentie van schoolhoofden voortgezet onderwijs (VK)
• Conferentie van katholieke middelbare scholen (VK)
• Kapelaans Conferentie (UK)
• Conferentie van decanen (UK)
• Europese Raad van Onafhankelijke Scholen (Rome)
• Canadese vereniging van onafhankelijke scholen
• New England vereniging van scholen en hogescholen
• Amerikaanse vereniging van hogescholen
• Nationale Vereniging van Onafhankelijke Scholen (VS)
• Vereniging van nationale schoolbesturen (VS)
• ECIS voorjaarsconferentie voor beheerders (Portugal)
• National Assn. of Secondary School Principals (VS)
• Vereniging van schoolhoofden (VS)
• National Assn. of Principals for Schools for Girls (USA)
• Conferentie van schoolhoofden en schooldirecteuren van privéscholen (Zuid-Afrika)
• American Association of School Administrators - Leadership Conference (USA),
• Nationale Conferentie van Godsdienstonderwijs Adviseurs en Inspecteurs (VK)
• Academic Deans Institute van de Raad van Onafhankelijke Hogescholen (VS)
• Nationale federatie van ouder-lerarenverenigingen (VK)

De film is uitgezonden op televisie in Australië, Bulgarije, Canada, Tsjechoslowakije, Nederland, Ierland, Nieuw-Zeeland, Roemenië, Rusland en Slowakije. De film is aangekocht door scholen, hogescholen, universiteiten, bibliotheken, militairen, kloosters, kerken, overheden, gevangenissen en bedrijven.

De film heeft de volgende prijzen ontvangen:

• Red Ribbon in het American Film Festival 1984, categorie Literatuur
• Bronzen medaille in het 1982 International Film & Television Festival van New York.

Behalve in het Engels is het programma ook beschikbaar in de volgende talen:

Bulgaars, Kroatisch, Tsjechisch, Nederlands, Frans, Duits, Italiaans, Mandarijn, Noors, Pools, Roemeens, Russisch, Servisch, Spaans & Zweeds. De meertalige PAL DVD heeft alle 16 talen met optionele Arabische ondertiteling in het Frans en Engels. NTSC DVD - Engelse, Franse, Mandarijnse, Spaanse en Russische soundtracks.

Beoordelingen

"Hoewel eenvoudig van formaat, is dit een van de mooiste films ooit gemaakt. De zachte stem van de Britse acteur Tom Courtenay, met zijn zwakke onderstroom van verdriet, is de perfecte keuze om de ontroerende woorden van Alexander Solzjenitsyn's Nobelprijsrede voor te lezen, die de schrijver nooit mocht uitspreken.

"Terwijl Courtenay voorleest, zijn er scènes van de strenge winter en de gedwongen marsen van de Goelag Archipel, historische journaalbeelden van de noden en het lijden van de mensheid en live actiebeelden van kunstenaars en hun werken. Het is een perfecte combinatie van verhaal en beeld, met een bijna hypnotiserend effect op de kijker. Verrassend genoeg is het een hoopvolle film vanwege Solzjenitsyn's sterke geloof in de kracht van kunst en literatuur om geweld en apathie tegen te gaan.

"Zijn basisvraag is uitdagend. Hoe kunnen we, in een wereld waarin mensen zulke verschillende waarden hebben over vrijheid, straf, materiële behoeften en gezondheidszorg, een einde maken aan de verdeeldheid en het geweld die het bestaan van de wereld bedreigen? Voor Solzjenitsyn ligt het antwoord in literatuur en kunst, omdat geweld alleen in stand kan worden gehouden door leugens. Een moedig man doet niet mee aan leugens,' schrijft hij, `en schrijvers en kunstenaars kunnen leugens verslaan. Als de leugen eenmaal onthuld is, wordt geweld in al zijn naaktheid onthuld.

"Dit zijn prachtige woorden waar het land over na zou moeten denken. In een tijd waarin wereldwijd het geweld toeneemt, de steun voor de kunsten wordt verminderd, scholen kunstprogramma's schrappen, bibliotheken worden gesloten, andersdenkenden boeken verbranden en triljoenen worden uitgegeven aan bewapening, komen Solzjenitsyn's woorden op het juiste moment en zijn ze belangrijk.

"One Word of Truth is een aanrader voor volwassen middelbare scholieren, universiteiten, groepen volwassenen (vooral diegenen die zich bezighouden met onderwijs) en openbare bibliotheken."

"Media & Methoden", V.S., november 1984

Een volledige recensie

"Deze film is trouw aan de geest van Alexander Solzjenitsyn. Het biedt, zoals al zijn werken, een getuigenis van de menselijke geest, die standhoudt zelfs in het aangezicht van ontmenselijkende slechtheid. Hoe vaker je deze korte film ziet, hoe krachtiger de impact is. Ik zou willen dat iedereen in de zogenaamde vrije wereld deze film zou zien - minstens twee keer. Hij kan letterlijk levens veranderen. Bovendien moedigt het de kijkers aan om de werken te lezen van deze moderne meester van de literatuur die hem inspireerde."

Edward Ericson, auteur van "Solzjenitsyn: De morele visie".

"Degenen onder ons die de tape bekeken waren diep geroerd door de boodschap en de behandeling van die boodschap. Eén van hen zei: "Het peilt de diepste bronnen van kunst, moraliteit en intellect". Een ander: De film geeft een concrete les in objectiviteit. Waarheid komt naar voren als een concept dat taal en de barrières van taal overstijgt. Bedankt dat je One Word of Truth onder onze aandacht hebt gebracht."

De Nationale Onderwijsvereniging van de Verenigde Staten

"De One Word of Truth-videofilm is een van de krachtigste middelen die een leraar kan bedenken in een poging zijn of haar leerlingen te vertellen over de meest basale menselijke waarden. De jonge generatie in alle postcommunistische landen is opgegroeid met het luisteren naar leugens en heeft niet alleen geleerd om clichés te wantrouwen, maar ook om de waarden die in morele termen worden beschreven te wantrouwen. De tekst van Alexander Solzjenitsyn, in deze film in het Tsjechisch voorgelezen door Radovan Lukavský, zuivert de schoonheid en kracht van de taal en opent de eenvoudigste waarden zelfs voor wantrouwende zielen."

Jan Urban, medeoprichter van Burgerforum, Tsjechië

Originele financiering

Anglo-Nordic Productions Trust is een in Engeland geregistreerde liefdadigheidsinstelling (nr.: 280052). De film werd gefinancierd door giften van vele individuen, scholen en trusts. Sponsors voor de fondsenwerving waren onder andere:

Lord Blake

Marshall van de Royal Air Force Lord Cameron

Vladimir Bukovksy

Bisschop Lancelot Fleming

Professor Sir John Butterfield

Generaal Sir John Hackett

Burggraaf Caldecote

Michael McCrum

Lord Chalfont

Tom Stoppard

Zowel wijlen Lord Butterfield, zoals hij later zou worden, als wijlen Michael McCrum waren vervolgens vice-kanselier van de Universiteit van Cambridge. Lord Blake was Pro-Vice-Chancellor van de Universiteit van Oxford, 1971-87.