Deze pagina is automatisch vertaald.
Revd John Burrell heeft zich een kwart eeuw lang ingezet voor verzoening in Afrika, met als hoogtepunt zijn hulp bij het organiseren van een historische ontmoeting tussen Robert Mugabe en Ian Smith in Rhodesië, nu Zimbabwe, omringd door mannen met AK-47's. In die tijd had John in het land gewerkt voor Moral Re-Armament (MRA), en was hij bevriend geraakt met Alec Smith, de zoon van Ian, voormalig premier van Rhodesië. Die vriendschap bracht Smith junior, die christen was geworden en zijn geloof in praktijk wilde brengen, ertoe zijn vader voor te stellen Mugabe te ontmoeten, die net de algemene verkiezingen van 1980 had gewonnen. Volgens veel deskundigen heeft die ontmoeting ervoor gezorgd dat Zimbabwe een burgeroorlog kon vermijden. John's vriendschap met Alec Smith, die een zware drugsgebruiker was geweest, liet zien wat de kenmerken van zijn latere bediening zouden zijn: geduld, een niet-veroordelende aanpak en een verlangen naar persoonlijke bekering.
Naast Zimbabwe bracht dit werk hem naar het door oorlog verscheurde Ethiopië, Eritrea en Zuid-Afrika. In dit laatste land nam hij grote persoonlijke risico's door met mensen aan beide zijden van de apartheid te praten in een poging een vreedzame overgang naar democratie te bewerkstelligen. In deze periode ontmoette hij zijn vrouw Suzan, de dochter van George Daneel, een voormalige rugbyspeler van Springbok, die een van de eerste predikanten in de Nederlandse Hervormde Kerk was die zich tegen de apartheid uitsprak. Hun huwelijk, in januari 1977, trok de aandacht van de pers, omdat het werd bijgewoond door zowel zwarte als blanke gasten.
Later besloot hij terug te gaan naar Engeland, om een opleiding te volgen voor de wijding in Wycliffe Hall, waarna hij een ambt bekleedde in Didcot, Oxfordshire. Niet lang daarna keerde hij terug naar Zuid-Afrika als kapelaan van St Alban's College in Pretoria, maanden voordat Nelson Mandela uit de gevangenis werd vrijgelaten. In St Alban's zorgde John er met zijn invloed voor dat het een van de eerste jongensscholen in het land werd die stopte met lijfstraffen. Het was een stap die vele anderen volgden.
Na zijn schooltijd werd hij rector van de Trinity Church in Lynnwood en vervolgens aartsdiaken van Oost-Pretoria. Maar in 2001 verruilde hij het levendige, kleurrijke kerkleven van Zuid-Afrika voor een rustiger en landelijker ambt in Lighthorne, Warwickshire, waar hij de leiding kreeg over vier parochies. Ondanks wat aanvankelijk een cultuurschok moet zijn geweest, ontwikkelde John een indrukwekkende bediening die, in ware Anglicaanse traditie, de hele plaatselijke gemeenschap omvatte. Sommige van zijn beste vrienden in het gebied hebben nooit de deur van een kerk verduisterd. Later werd hij Area Dean van Fosse en zette hij zijn verzoeningswerk voort door nauwe banden te smeden met het werk van Coventry Cathedral in dit gebied.
Uiteindelijk keerde hij terug naar het bisdom Oxford, naar St Helen's, Benson, waar hij vier gelukkige en productieve jaren doorbracht. Hij overleed plotseling, 66 jaar oud, op 28 mei [2015], na het officiëren van een begrafenis.
Voor het eerst gepubliceerd in de Church Times, 3 juli 2015
